របបយោធាមីយ៉ាន់ម៉ាបានរារាំងប្រជាជនរ៉ាឃីនមិនឱ្យចាកចេញពីទីក្រុងយ៉ាំងហ្គោន ចំពេលមានការប្រយុទ្ធគ្នាកាន់តែខ្លាំងឡើង នៅពេលដែលកងទ័ពអារ៉ាកាន (AA) ឆ្ពោះទៅកាន់រដ្ឋធានីក្នុងរដ្ឋរ៉ាឃីន។ របបយោធាមីយ៉ាន់ម៉ាកាលពីថ្ងៃច័ន្ទបានណែនាំដល់ប្រតិបត្តិកររថយន្តក្រុង Yangon Express កុំឱ្យលក់សំបុត្រទៅឱ្យនរណាម្នាក់ដែលមានអត្តសញ្ញាណប័ណ្ណសញ្ជាតិដែលបង្ហាញថាពួកគេរស់នៅក្នុងរដ្ឋរ៉ាឃីន។


ការណែនាំនេះបានគំរាមកំហែងដល់ការដាក់ទណ្ឌកម្មយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរប្រឆាំងនឹងប្រតិបត្តិកររថយន្តក្រុង ដែលលក់សំបុត្រឱ្យអ្នកស្រុករ៉ាឃីន។ អ្នកគ្រប់គ្រងក្រុមហ៊ុនទេសចរណ៍ដែលមានមូលដ្ឋាននៅទីក្រុងយ៉ាំងហ្គោនបានបញ្ជាក់ពីការហាមប្រាមការធ្វើដំណើររបស់ពលរដ្ឋមកពីរដ្ឋរ៉ាឃីន។សេចក្តីជូនដំណឹងនេះបាននិយាយថា យើងមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យលក់សំបុត្រឡានក្រុងដល់ប្រជាពលរដ្ឋដែលមានអត្តសញ្ញាណប័ណ្ណរដ្ឋរ៉ាឃីននោះទេ។ដូច្នេះ យើងមិនអាចលក់សំបុត្រឱ្យពួកគេបានទេ។ យើងនឹងទទួលទោសប្រសិនបើយើងធ្វើដូច្នេះ។
អ្នកស្រុកនៃរដ្ឋផ្សេងទៀតក៏ប្រឈមនឹងការរឹតបន្តឹងលើការធ្វើដំណើរចេញពីទីក្រុងយ៉ាំងហ្គោនផងដែរ។ប្រតិបត្តិកររថយន្តក្រុងមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យលក់សំបុត្រទេ លុះត្រាតែអ្នកទិញមានអត្តសញ្ញាណប័ណ្ណជាសញ្ជាតិរបស់ពួកគេ ឬមានលិខិតអនុញ្ញាតការធ្វើដំណើរពីអាជ្ញាធរ ឬលិខិតពីនិយោជករបស់ពួកគេនៅខាងក្រៅទីក្រុងយ៉ាំងហ្គោន។ ពួកគេត្រូវតែយកអត្តសញ្ញាណប័ណ្ណសញ្ជាតិដើមរបស់ពួកគេ ដើម្បីទិញសំបុត្រ។ ពួកគេត្រូវតែយកសំបុត្រពីអ្នកគ្រប់គ្រងរដ្ឋ និងប៉ុស្តិ៍ប៉ូលីសផងដែរ។ នេះជាការបញ្ជាក់ពីភ្នាក់ងារលក់សំបុត្រឡានក្រុង។
មនុស្សជាច្រើនមានការជឿជាក់ថា ការដាក់កំហិតនេះត្រូវបានដាក់ដើម្បីការពារក្មេងពីការរត់គេចខ្លួនពីការចុះបញ្ជីចូលធ្វើកងទ័ព ដែលអនុវត្តដោយរបបយោធាកាលពីខែមុន ច្បាប់ស្តីពី«ការអនុញ្ញាតឱ្យយោធាកោះហៅបុរសដែលមានអាយុពី 18-35 ឆ្នាំ និងស្ត្រីដែលមានអាយុពី18-27 ឆ្នាំឱ្យបម្រើកងទ័ពយ៉ាងហោចណាស់រយៈពេលពីរឆ្នាំ។ជាមួយគ្នានោះ ក៏បានកំណត់អាយុសម្រាប់អ្នកជំនាញដូចជាវេជ្ជបណ្ឌិត និងវិស្វករត្រូវបានពង្រីកដល់ 45 សម្រាប់បុរស និង 35 សម្រាប់ស្ត្រី។

ប្រជាជនរ៉ាឃីនមួយចំនួនធំកំពុងធ្វើការនៅទីក្រុងយ៉ាំងហ្គោន ដោយសារឱកាសការងារខ្វះខាតនៅក្នុងរដ្ឋក្រីក្របំផុតទីពីររបស់ប្រទេស។ Frontier បានរាយការណ៍នៅឆ្នាំ 2020ថា ជនចំណាកស្រុករ៉ាឃីន 60,000 កំពុងធ្វើការនៅក្នុងរដ្ឋធានីពាណិជ្ជកម្មមួយនេះ។ ប្រជាជនរ៉ាឃីនជាច្រើនក៏បានតាំងទីលំនៅជាអចិន្ត្រៃយ៍នៅក្នុងទីក្រុងយ៉ាំងហ្គោនផងដែរ ទោះបីជាអត្តសញ្ញាណប័ណ្ណសញ្ជាតិរបស់ពួកគេនៅតែអាចបង្ហាញថា ពួកគេបានចុះឈ្មោះជាអ្នករស់នៅរដ្ឋរ៉ាឃីនក៏ដោយ៕
ប្រភព៖ The Irrawaddy
ប្រែសម្រួលដោយ៖ វាសនា